Cahiliyeden Asrı Saadete Geçiş Dönemi Bağlamında Edebi İcra Alanlarına Genel Bir Bakış
(An Overview of Literary Execution Areas in the Context of the Transition from Ignorance to Age of Bliss
)
|
Yazar
|
:
Nurullah İrven
|
|
|
Türü |
:
|
|
Baskı Yılı |
:
2020
|
|
Sayı |
:
16
|
|
Sayfa |
:
31-61
|
Özet
Asrı saadette şiir formatı, cahiliyye dönemi ile aynılığını korumakla beraber bazı değişimler görülmüştür. Bunlar hiciv, medih, gazel, mucûn gibi temalarda İslami düsturlardan dolayı sınırlandırmaların olmasıdır. Zira İslami öğretilere cahiliyedeki bazı temaların işlenmesi zıt düşmekteydi. Hitabet sanatı da cahiliye dönemine nispeten, şiir gibi İslam dünyasında farklılık göstermiştir. Zira cahiliye döneminde panayırlarda ve bazı önemli yerlerde icra edilen bu sanat İslami dönemde ibadetin bir parçası olma özelliğine sahip olmuştur. Artık cahiliyedeki icralara ek olarak mescitlerde ibadetin bir rüknü olarak icra edilmiştir. Dolayısıyla İslami dönemde Hz. Peygamber ve ashabının icraatları olmuştur. Hz. Peygamber şiir söylemezken değerlendirmelerde bulunmuştur. Ancak sahabelerden önemli bir kesim hem şiir hem de hitabetle ilgilenmişlerdi. Çalışmamız bu anlamda ilk İslamî dönemdeki edebi icraatların nazarlara verilmesini esas almıştır.
Anahtar Kelimeler
Belagat, şiir, Kur’an, Asrı Saadet, cahiliye.
Abstract
In the Age of Bliss, the format of the poem is the same as the period of ignorance, but it is seen that it has undergone changes in terms of its subjects. These changes are limitations due to Islamic principles such as satire, medh, Ghazal, mucun. Because the processing of some themes of Islamic teachings was not appropriate in the age of ignorance. The art of oratory, like poetry, differed relatively from the period of ignorance in the Islamic world. Because this art, which was performed in fairs and some important places during the ignorance period, had the property of being a part of worship in the Islamic period. Now, in addition to the performances in ignorance, it has been performed as an element of worship in masjids. Therefore, in the Islamic period, the Prophet and his companions gave practices. While the Prophet did not sing poetry, he made evaluations about poetry. But a significant segment of the companions were interested in both poetry and oratory. In this sense, our work is based on demonstrating the literary acts during the first Islamic period.
Keywords
Eloquence, poetry, Quran, the Age of Bliss, the age of bliss.
